در سایت www.ted.com ویدیویی دیدم که یک زن هندی سرطان داشته ولی با این وجود به رقص اصیل هندی باز پایبند است و به همین روش زندگی شیرینی را داره . از حالتی که زنی هست که داره می میره بیرون می اید و هر روز باز آموزش رقص و تمرین رقص را انجام میده .
جالب است که رقص هندی معنای زندگی را داره .
ولی ما آدمهای سالم می شینیدم غصه می خوریم و گریه میکنیم و ناله می کنیم . که چه کنیم و چه نکنیم.
مثل خانمی که در ماه رمضان در یکی از برنامه ها معرفی کردن و با اینکه سرطان داشت ، شروع کرده به کاری که مختص مردان است و با برادرش شروع کرده و چند کار داشت . کاری مثل آبکاری و جوش کاری ...
حالا ما خودمان را نگاه کنیم کمی تو آینه به خودمان خوب نگاه کنیم ببینم ما چه کاره هستم؟؟؟