مردی در یکی از دره های کوه های پیرنه قدم می زد, که به چوپان پیری برخورد. چوپان او را در غذایش شریک کرد, و مدت درازی کنار هم نشستند و از زندگی صحبت کردند
مرد می گفت: اگر کسی به خدا اعتقاد داشته باشد, باید بپذیرد که آزاد نیست, چون خداوند هر گام او را هدایت می کند
در پاسخ, چوپان او را به دره تنگ و عمیقی برد که در آن, پژواک هر صدایی به وضوح شنیده می شد
گفت: زندگی این دیواره هاست, و سرنوشت فریادی است که هر یک از ما می کشد. آن چه انجام می دهیم, تا قلب خداوند بالا می رود, و به همان شکل به طرف ما برمی گردد
اعمال خدا, به سان پژواک کردار ماست