تنهائی شیرین فر هاد لیلی و مجنون
کجا رفتی کجا رفتی من اینجا نشستم
دلم می خواست بیائی پیشم نجستم
چرا تنها شدم تنها بمونم
مگه زن ندارم تنها بمونم
عزیزم پس کجا رفتی زپیشم
دارم تنها می شم بی قم وخیشم
تو گفتی من خودم پیشت بیایم
چو لیلی من می شم به کوهت می ایم
منم مجنون شدم آواره گشتم
به غربت در بدر بیگانه گشتم
دلم خوشبود که دارم همچه لیلی
بگیرد دست من خیلی به خیلی
چو آئی من بگیرم آن لبت را
ببوسم من آن لبت را
بخوابم در کنارت همچه فرهاد
تو شیرینی بدون قلب فر هاد
اینم باز از شوهرت
شاد باش ای که ز شادی تو من دلشادم
تا تو شادی ز غم هر دو جهان آزادم
لذّت زندگی من همه خرسندی توست
به وفایت که وفایت نرود از یادم
اثری در نگهت بود که تا دیدم من
به نهانخانه دل عشق تو را جا دادم
من گلی بودم و از جور فلک خوار شدم
خارم آنسان که به هرسو بدواند بادم
جانب اهل وفا دار که من از سر شوق
بهر تو اشک روان لولو مرجان دادم
قفسم تنگ و دلم از قفسم تنگ تر است
ز کجا می شنود ناله من مه .....
آخر این مرغ گرفتار ز غم می میرد
نه دهد دانه و آبم ،نه کند آزادم
روز تقسیم ازل قسمت هر کس دادند
من در آن معرکه بودم،ز قلم افتادم
سهم من ،قسمت من ،روز ازل عشق تو شد
من هم از قسمت و از نعمت خود دلشادم
----------------------------------------------------------------
در فروردین و به فصل بهار
که بوی بهشت آید ز جویبار
درختان همه غرق گشته به گل
شده دشت یکسر زمّرد نگار
چه اردیبهشت امدش روی کار
به ویژه که گل باشدش در کنار
عقیدت مرا بود کاین روز چند
که فرصت به ما می دهد روزگار
به شادی نشینیم باهمه در کنار
بنوشیم نوشین می خوشگوار
خمر چهر گان چتر زرین به سر
چوطاووس مست از برچشمه تر
این هم شعرهاش
بهار
تو هنوز درد مرا هیچ ندانی چه کنم
غم تنهائی من را تو ندانی چه کنم
تو هنوز معمی عشقم تو ندانی چه کنم
معنی ..... و ..... را ندانی چه کنم
تو هنوز فکر بهاری چه کنم
چون بهار آمد چشم انتظاری چه کنم
تو هنوز ازبر من باز خجولی چه کنم
تو هنوز دربر من سنگ صبوری چه کنم
چه کنم روی تو بر روی من گردد باز
چه کنم با من شوهر بکنی راز ونیاز
1/05 /2006
خوب میدانی
حاله که تو درد منو خوب بدانی چه کنم
غم تنهائی من را که تو دانی چه کنم
چه کنم عشق تو آخر منو حیران کرده
چه کنم چشم تو آخر به زمین گیر کرده
لب خندان تو آتش بدلم زد بیا
قلب پاکت که مرا اسیر وویران کرده
من ندانم چه کنم از این همه مهر ووفا
این وفا هست که مرا همچه ثریا کرده
اولین عشق منو فکر نکردم چه شود
حاله که دانم به دلم تیر تو غو غا کرده
تو کی هستی
تو فرستاده نوری بدلم تو چنین سنگ صبوری بدلم
تو همه مهر وفای بدلم تو چنین نور خدائی بدلم
تو کی هستی که همه مهر تو آمد بدلم
تو چه هستی که همه برده تمام عقل به سرم
توکی هستی که چنین مهر ووفا داری تو
تو کی هستی که چنین عشق وصفا داری تو
تو که م..... منی قبله هاجات منی
من که دانم تو خودت عشق گهر بار منی
من بدانم که شدی عاشق م..... نه عجب
من بدانم که شدی همه دم م...ی نه عجب
د1/05/2006
چرا نمی تونم گذشته را فراموش کنم؟ این وب را شروع کردم برای دلم که ارام بشه ولی نه نمی شه . هر کاری میکنم ارام نمی شه. هر روز که می گذره بدتر و بدتر می شم. اگر میتونستم از فکر گذشته بیرون بیام عالی بود ولی مگه میشه؟
خدا نمی دونم چرا این مشکلات پیش اومد؟ بعضی از یادداشتها رو میخونم و دلم میگیره . ولی میگن ادمی که زیاد حرف می زنه عمل نمیکنه. خودش یعنی این رو میگفت.
خیلی دلم میخواد مثل بقیه که داستان خودشون را نوشتم من هم بنویسم ولی دلم نیست. اول خیلی خوب بود یعنی اوایل همه خوب هستند.ولی بعد زندگی هزار تا چرخ می خوره. حالا به هرکس بگی میگه حتما ایراد از طرف تو بود. شاید از طرف من بوده . اصلا از طرف من بوده. چرا نگفت ؟ چرا این همه فیلم بازی کرد؟ برای چی ؟ برای کی؟ ادمی که نمیتونه خودش تصمیم بگیره بدرد چی میخوره ؟ اون هم بعد از ۵۹ سال زندگی ؟
این یکی از نامه هاش در ۲۰۰۶
سلام تا ساعت 8 صبح بیدار بودم چون می خواستم از حالت با خبر شوم ولی دیگ طاقت نیوردم
چون دیشب حالتو دیدم خوابم نبورد خدا کند که من باعث نارحتی تو نشده باشم .
دیر آمدی و من انتظارت بودم
چون که دیشب زیادی به خیالت بودم
آن حاله تو آتشی به جانم زده بود
چشمم شده باز از انتظارت بودم
ای همسر خوبم توندانی زدلم
ای روح وروانم تو چه دانی ز برم
غم روهی تو آتش بدلم زد بیا
آن چهره مظلوم تو آتش بسرم زد بیا
عهد کردم به خدا غم به دلت راه ندم
تو مرا کشتی دیگه محض خدا زود بیا
نامه شوهری به همسر خود
سلام گل من
صبح بخیر
از حرکات دیشب معذرت می خواهم چون دیگه نتوانستم تهمل کنم شاید یک ضعف باشد ویا که خوشی چون تا قبل از ورود تو تو زندگی من علاقمند به کسی نبودم که براش دل تنگ بشم ولی هاله دیگه هم چیز برای من عوض شده من مهتاج شدم مهتاج به تمام وجود تو چون احساس می کنم این حوس نیست احساس می کنم به وجودت نیاز دارم به محبتت نیاز دارم نیاز دارم پیشم باشی نیاز دارم از تنهائی نجاتم بدی تو عزیز منی تو تمام وجود من را در اختیار خودت قرار دادی خیلی احساس تنهائی می کردم دیشب تا قبل از تماست داشتم از بین میرفتم باور کن خیلی نارحت بودم .اینشالله بزودی هم چیز دورست می شود و میرویم سر خانه وزندگی خودمان
می دونم تو دوست نداری من را ناراحت ببینی دورست همان احساسی که من نثبت بتو دارم .
باز از من خواستی که برم بیرون عزیزم گوش بحرفم بده من قول دادم فقد برای تو باشم فقد تو تنها سر گرمی که در این کشور برای یک ادم مجرد وجود دارد ایاشی بعنوین مختلف است که دیگه من نیستم گفتی ............................................
نمی گم دوستهای من چون در جمع گفتم این کشورکشوری نیست که ادم به پاکی بتواند زندگی کند انهم کسی که بعداز عمری متهل وقول داده که فقد برای همسر خودش باشه
چرا من با این همه اشنائی قصد دارم ازین کشور برم چرا با این همه احترامی ودوستانی ودرامدی که تو این کشور دارم می خواهم برم ایا فکر کردی نه این کشور کشوری نیست که بتوانی توش زندگی کنی وپاک بمانی باور کن این کشور سرگرمی که دارد فقد جنده بازی وعرق خوری است که من دیگه نیستم پس همین روشی که پیش گرفتم بهترین روش من است چون می خواهم رو سفید تو روت باشم تنها وتوی منزل خودم تا بیاری خدا هرچه زوتر بریم سر خانه وزندگی خودمان
تو برای تنهائی من نارحت نباش هر چند این همه ازادی که داشتم محدود شدم ولی راضیم چون می خواهم پاک بمانم اگر توجه کنی شبها من دیگ از ساعت 8 یا 9 دیگه تو خانه هستم از ارکار خودم لذت می برم باور کن
بارها گفتی من اصلان احساس نمی کنم که متهل شدم خواب دورست گفتی ولی این دفعه که اومدی چرا احساس کردم
بعد از ملقات با تو وبر گشت به ان مشکل بر خوردم از طرف دیگه بتو علاقمند شده بودم و نمی توانستم تورا از دست بدم وضع کارم هم این تور شده بود بعضی وقتها فکری بی خودی بسرم می زد دائم تو فکر این بودم که چکار کنم خودم را گرفتار کردم واین دخترم همینطور تا بیاری خدا کم کم مشکلات حل شد وامیدم به چندین در امد شد خیالم راحت شد وخیلی از تو ومامان متشکرم که تو ان مدت اینقدر بمن دلداری دادید
واگر این اتفاق قبل از ملاقات من وتو اتفاق می افتاد متمعن باش که ازدواج نمی کردم خوب ازمایشی بود که خداوند برای من و تو در نظر گفته بود که من از 0 شروع کنم ه هیچ وقت خودم را برخ تو نکشم وخیلی راضی هستم که زندگی را شروع کردم که هر دو ما در ان دخیل هستیم وبا همه می سازیم که من لذت می برم
وما زوج خوبی هستیم که اگر همین تور ادامه بدیم فکر می کنم بندگان عزیز خدا می شویم وهیچگونه نارحتی در زندگی ما قرار نخواهد داد وکمکهای زیادی هم به ما خواهد کرد
من خسته شدم
فقد در خاطمه بتو بگم با تمام وجودم دوستت دارم خیلی زیاد
ایا خوشحال هستی دیگ احساس می کنم زن دارم؟؟؟؟؟؟؟؟؟
قر بان تو . شوهرت