۴۹

عشق                                                      

فصلی گذشت خوش به من اندربهار عشق

خوش بود روز ما به خدا روزگار عشق

شادی   گذشت و عمر محبت به سر رسید

جز غم  به  دل  نماند  دگر  یادگار  عشق

ای  آنکه  بعد  من  گذری  در  دیار  عشق

گامی  بنه  ز  راه  وفا  بر  مزار   عشق

گلهای  حسرتی   که   ببینی   نظاره    کن

کین  بودم عاقبت  ثمر از دیار عشق  

----------------------------------------------------------------

در فروردین و به فصل  بهار

که  بوی    بهشت  آید  ز جویبار

درختان همه غرق گشته به گل

شده    دشت   یکسر   زمّرد نگار

چه اردیبهشت امدش روی کار

به  ویژه  که  گل  باشدش در کنار

عقیدت مرا بود  کاین روز چند

که فرصت به ما می دهد روزگار

به   شادی   نشینیم باهمه در کنار     

بنوشیم   نوشین   می   خوشگوار

  خمر چهر گان چتر زرین به سر

                  چوطاووس مست از برچشمه تر